Openingstijden - SEVILLACOMPLEET.NL (2024)

Supermarkten: ma tm zat 9.00 – 15.00 en van 17.00 tot 21.00 (maar veel sluiten ook niet tijdens de siësta).

Kleding, boetieks ed: ma tm zat 10.00 – 13.30/14.00 en 17.00/17.30 – 20.00/21.00

Warenhuis Corte Inglés: ma tm zat 10.00 – 22.00

Bazaars (kleinere winkeltjes die van alles verkopen, meestal met een Chinese uitbater): bijna altijd open, meestal van 8.00 tm 23.00, 7 dagen per week…

Ontbijt (desayuno): er zijn heel veel bars die al om 7 uur of anders 8 uur open zijn voor koffie, thee, vaak verse jus en een geroosterd broodje en dit gaat de hele morgen door.

Lunch (almuerzo): tapa bars en restaurants beginnen meestal rond 12.30/13.00 uur met eten te serveren. Rond 14.00 uur wordt het druk en na 15.30 kan het moeilijk zijn nog eten te bestellen.

TUSSEN 16.00 EN 20.00 IS HET MOEILIJK OM IETS TE ETEN TE VINDEN, BEHALVE FASTFOOD EN IN CAFETARIA’S

Merienda: zo tussen 17.30 en 18.30, een soort tweede ontbijt vaak met koffie en iets zoets

Avondeten(cena): begint vanaf 20.00(zo vroeg is eigenlijk alleen voor die rare buitenlanders….) of 20.30, tot ongeveer 23.00/23.30 kun je bestellen.

De Nederlandse Noord Europese etenstijden kun je hier niet aanhouden; rond 18.00 of 19.00 uur kun je echt alleen maar terecht in hamburgertenten of cafetaria’s. Als hongerige Niet-Spanjaard is het handig om zo rond 13.00 een plekje te zoeken en’s avonds om 20.00 of 20.30, dan is het nog lekker rustig en kun je vaak zelfs in de betere tapa tenten terecht. Wacht je een half uur langer dan zijn ze vol……

Als een Spanjaard je uitnodigt om te komen eten, of als ze vragen waar of wat je gaat eten (Dónde vas a comer?), dan doelen ze op de hoofdmaaltijd, het middagmaal dus van rond 14.30/15.00 uur!

Dat ‘levensritme’ klinkt ietwat zweverig, maar in Spanje en zeker hier in het zuiden heeft de bevolking een heel andere dagindeling dan in Noord-Europa.

Voor de gemiddelde buitenlandse bezoeker lijkt het alsof die Spanjaarden hier niets anders doen dan de hele dag in barretjes en op terrasjes rondhangen en op de meest vreemde tijden eten. Gedeeltelijk klopt dat wel; maar tussen al dat bar bezoek wordt er wel hard gewerkt en wanneer wij in Nederland achter ons eerste pilsje of aan de stamppot zitten zijn er in Spanje nog steeds veel mensen (weer) aan de arbeid.

Er zijn al heel veel artikelen geschreven over het hoge aantal uren dat Spanjaarden werken (net als de Grieken en Portugezen) en over de relatief lage productiviteit. Veel bedrijven en scholen beginnen om 8 uur, of nog vroeger. Bij overheids- en gemeente- instellingen is dat afhankelijk van de instelling, maar het begint vaak al vroeg. Zo is een afdeling van het belastingkantoor al om 8 uur geopend (!) en het gemeentehuis om 9 uur, maar al deze instellingen sluiten hun deuren om 14.00 uur (en het is niet waarschijnlijk dat je er om 13.50 nog in komt….) en ze gaan later op de middag niet meer open.

’s Morgens nemen Spanjaarden haastig een kopje koffie en wellicht een koekje voor ze de deur uitgaan, maar later is er tijdens de ochtend tijd voor een tweede koffie, vaak met een ‘tostada’, een geroosterd broodje, bijvoorbeeld met de typische Spaanse ham. In bedrijven wordt er meestal geen koffie geserveerd, men gaat naar een barretje in de buurt.

Wil je gaan shoppen dan hoef je niet vroeg je bed uit, de meeste kledingwinkels en boetieks openen pas om 9.30 of 10 uur. In het centrum van de stad blijven inmiddels veel winkels open tijdens de siësta tijd en ’s avonds om acht uur zijn de meeste winkels nog open en is het gezellig druk op straat.

Ergens tussen half twee en twee uur zie je de drukte bij de lokale barretjes toenemen. Mensen die van hun werk terugkomen drinken even een klein glaasje bier, een caña, bij een tentje waar ze vaak bekend zijn. Er wordt over voetbal gepraat of het laatste nieuws. Soms eten ze een tapa. Rond half drie vertrekken ze weer en gaan dan thuis eten. Om drie uur is het journaal. De meeste mensen die ik ken eten terwijl het nieuws aanstaat. In veel Spaanse huishoudens staat de televisie sowieso de hele dag aan, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Het eten bestaat meestal uit een voor- en een hoofdgerecht. Het voorgerecht is vaak een vrij simpele salade van tomaten, komkommer (of eigenlijk een flinke augurk, de bij ons bekende komkommers worden in Spanje bijna nergens aangeboden) en sla, uiteraard rijkelijk overgoten met olijfolie en wat azijn. Daarbij hoort brood, of de soort zeer knapperige mini soepstengels die ze hier picos noemen. Er zijn er die na de hoofdmaaltijd fruit eten of een toetje, maar vaak wordt daarmee gewacht tot een uur of zes.

Na het eten van deze hoofdmaaltijd is men slaperig. Een enkeling gaat daadwerkelijk naar bed voor een echte siësta, de meerderheid zit voor de televisie te dutten.

Rond zes uur volgt dan een soort tweede ontbijt. Kopje koffie met misschien iets zoets erbij. Je moet misschien hier geboren zijn om de Spaanse gebakcultuur te kunnen waarderen. Zelf vind ik de lokale koekjes, taartjes en andere typische zoetigheid maar matig. Dat kunnen wij volgens mij beter….

Tussen 15.00 en 17.00 uur is het heerlijk stil in de grote winkels; de supermarkt van de Corte Inglés is uitgestorven. Perfecte tijd om daar boodschappen te doen. Of is die siësta misschien toch niet zo een slecht idee?

Vanaf ongeveer 18.00 uur begint het op straat steeds drukker te worden als de gemiddelde Nederlander achter de piepers gaat loopt iedereen hier op straat of drinkt koffie op een terrasje.

Zo tussen half negen en negen uur begint het bier en tapa feest dan weer opnieuw. Maar het avondeten is veel minder uitgebreid dan de maaltijd ’s middags. Natuurlijk gaan er ‘s avonds ook veel mensen uit eten, maar als ze thuis blijven nemen ze vaak slechts een gebakken ei, of wat ham en kaas of chorizo en wat brood of picos erbij.

Dat naar huis gaan tussen de middag om te eten is natuurlijk een overblijfsel van de tijden dat mensen nog op het land werkten of in een dorp woonden en werkten. Werk je op drie kwartier rijden van je werkplek dan is het natuurlijk al lastig om voor drie uur thuis te zijn voor het eten, zeker als je ’s middags weer terug moet komen. Arbeidstijden verschillen heel erg hier en soms komen mensen één middag per week terug om aan hun 40-urige werkweek te komen. Part-time werken is eerder uitzondering dan regel en wordt ook niet gezien als een “echte” baan.

Tijdens het weekend of met speciale gelegenheden gaat men na het eten ’s middags, waarbij bier of wijn geserveerd wordt, over op de zogenaamde “cubatas”. Dat zijn co*cktails, zoals rum of whisky en cola, gin-tonic en dergelijke. Geserveerd in grote bolle glazen, copas genaamd. Spanjaarden zijn koppige doorzetters; na de biertjes van rond twee uur ’s middags, de wijn tijdens het eten en de copas daarna, begint het gewoon allemaal rond half negen weer overnieuw.

Hetzelfde gebeurt dan ’s avonds. Bier of wijn wordt tot ongeveer middernacht gedronken, dan gaan ze over op de cubatas of copas. De bars die tapas serveren en bier en wijn zijn ongeveer tot middernacht open, daar vind je een gemengd publiek van allerlei leeftijden. Daarna is het de beurt aan de Bar de Copas. Dat zijn vaak wat disco achtige tenten met harde muziek, gericht op een jonger uitgaanspubliek, met flitsende types, gekleed en opgemaakt volgens de laatste mode.